سرِّ حدیث شریف «لَولاَک لَمَا خَلَقتُ الأَفلاکَ»

در میان معارف الهی معارف اهل بیت علیهم‌السّلام به‌طور عموم و نبی اکرم (ص) به طور خاص از راز و رمزهایی برخوردار است که درک آنها به آسانی میسّر نیست. تبیین و تحلیل عقلی این معارف از اولویّت‌های پژوهشی است، از این رو در این مقاله سعی شده است یکی از معارف عظیم که در حدیث شریف قُدسیِ «لَولاکَ لَما خَلَقتُ الأَفلاک» مندرج است، تبیین و تحلیل گردد. شایسته‌ی ذکر است که مقصود از افلاک، در این حدیث شریف بی‌تردید جهان هستی و نظام تکوین است که شامل جمیع مخلوقات از ازل تا ابد می‌باشد. عنصر قابل شناخت در آن با مهم‌ترین ویژگیهای ساختاری با استدلال‌های عقلی و استناد‌های نقلی بیان گردید تا ازاین میان سرّ این حدیث شریف به خوبی روشن شود.